مسجد کبود مزارشریف بنا به اعتقاد برخی از مردم؛ محل دفن حضرت علی(ع) می باشد که دلیل نامگذاری شهر مزار شریف نیز به همین سبب است. بنا بر برخی روایات که به لحاظ تاریخی مورد تردید  قرار دارند، پیکر امام علی(ع) به دستور امام صادق(ع) و توسط ابومسلم خراسانی از نجف به محل فعلی مقبره منسوب، منتقل شده است.

ابومسلم افراد کارآزموده خود را فرستاد و آنها تابوت حاوی پیکر امام علی(ع) را پنهانی از نجف با شتر به مرو شاه‌جهان بردند و در محلی موسوم به کوه نور گذاشتند و از آنجا بعداً وارد بلخ کردند و در قریه خواجه خیران مخفیانه مدفون ساختند و لوحی نیز بر روی آن گذاشتند.

مزار شریف در ۱۸۹۰میلادی

بنا بر اعتقادات قالب مسلمانان؛ مدفن حضرت علی (ع) در شهر نجف در کشور عراق می باشد؛ چرا که نبش قبر و انتقال آن جایز نیست و ماجرای درخواست امام صادق (ع) برای انتقال پیکر، با باورهای رسمی سازگار نیست.

این مکان بنا بر تاریخ، مزار شریف امامزاده ای فقیه و شاعر است که در قرن پنجم قمری در بلخ می زیسته و اشتراکاتی با حضرت علی(ع) داشته است که سبب شده او را با ایشان اشتباه بگیرند. از جمله نام، کنیه و لقب او همانند آن حضرت بوده و نام پدرش نیز ابوطالب بوده است.

در هر حال مردم مزار شریف و افغانستان به این مکان احترام ویژه ای قائل هستند و سالانه هزاران نفر برای زیارت به مسجد کبود می آیند.

روی دروازه جنوبی این مزار؛ شعری از عبدالرحمن جامی شاعر قرن نهم هجری حک شده است که چنین است:

گویند که مرتضی علی در نجف است

در بلخ بیا ببین چه بیت الشرف است

جامی نه عدن گوی و نه بین الجبلین

خورشید یکی و نور او هر طرف است

سر در مسجد کبود

    معماری مسجد کبود مزارشریف

مسجد کبود مزارشریف یا مسجد آبی در طی سالیان و قرن ها بارها تخریب و بازسازی شده است، سلاطین و حاکمان مختلفی در بازسازی آن نقش داشته اند که این مزار فعلی در زمان شاهرخ شاه تیموری و به همت همسرش گوهرشاد بیگم تعمیر گشت که هنوز هم پابرجاست.

مسجد با کاشی های فیروزه ای و آبی ساخته شده است که سبب نامگذاری مسجد نیز به همین سبب می باشد.

منبع:

 http://atis.af/%d9%85%d8%b3%d8%ac%d8%af-%da%a9%d8%a8%d9%88%d8%af-%d9%85%d8%b2%d8%a7%d8%b1-%d8%b4%d8%b1%db%8c%d9%81/